عبدالله رضیان ، نماینده سوادکوه و قائمشهر در مجلس دهم
ضمن کاری، در اینترنت دیدم نماینده اول حوزه سوادکوه و قائمشهر برای مجلس شورا، آقای «عبدالله رضیان» از لیست امید «اصلاح‌طلبان» است.
نامش برایم آشنا می‌زد. جستجو کردم تا تصویرش را دیدم. یادم آمد او رییس
دادگستری بابل در همین سال‌های قبل بود. برای پرونده خرداد۸۸ من در دادگاه
انقلاب بابل نیز او قاضی پرونده بود. پرونده مهملی بود با ۱۶ اتهام مضحک
ذیل اتهام کلی اقدام علیه نظام. از مضحک بودن آن اتهامات همین بس که یکی‌ش
ارتباط با مراکز امنیتی چون سیا بود که احتمالا به علت یک مصاحبه پنج
دقیقه‌ای با صدای آمریکا بود، وگرنه هیچ دلیل دیگری برای فرض ارتباط من با
آمریکا اصولا وجود نداشت! یکی دیگر از آن ۱۶ اتهام، «قلم‌فرسایی» (دقیقا
یادم است از همین تعبیر استفاده شده بود) علیه آقای خامنه‌ای بود که اشاره
به یکی از یادداشت‌های دانشجویی من در سال ۸۷ داشت. یادداشتی که در نشریه
اینترنتی «خبرنامه امیرکبیر» منتشر شده بود که آن سال‌ها اخبار و
یادداشت‌های دانشجویی را بازتاب می‌داد. دقیق یادم نیست چه نوشته بودم اما
تلویحا آقای خامنه‌ای را مستبدی خطاب کرده بودم که فاقد وجاهت برای انتقاد
از دیکتاتوری شاه است.
آن روز را خوب یادم است. منشی و دادستان و قاضی بودند با یکی دیگر که نمی‌دانم چه کاره بود. همان ابتدا که وارد شدم، همین آقای رضیان که خودش اهل منطقه «ارطه» در همان حوالی قائمشهر و سوادکوه است، تبار سوادکوهی مرا یادآور شد و اینکه از یک سوادکوهی بعید است به این جنس کار‌ها دست بزند! یعنی یک نگاه از بالای تحقیرآمیزی به من داشت که شاید سن و سال جوان و دانشجو و بی‌پناه بودنم، در این رفتار زشت جسورش کرده بود. من هم در کف شیر نر خونخواره‌ای بودم که غیر تسلیم و رضا چاره‌ای نداشتم. وکیلی هم نداشتم. یعنی در شهرستان کسی وکیل پرونده سیاسی من و رفقایی مثل من نمی‌شد و راستش حوصله تهران و به سراغ و جستجوی وکلای سیاسی رفتن هم نداشتم. پس از نطق غرّای دادستان، خودم ساده‌دلانه، دربرابر آن ۱۶ اتهام از خودم دفاع کردم و باز هم خوب یادم هست این آقای رضیان در طول جلسه دادگاه، جدای از تحقیر جنبش سبز و حرکت‌های خیابانی مردم، خودش اصلا طرف دعوای من شده بود و عین یک بازجوی حسابی روی «مقام معظم رهبری» و آن یادداشت کذایی هم کلید کرده بود و از اینکه من چگونه جرات کردم به «آقا» توهین کنم؟! پس از این جلسه دادگاه فرمایشی هم، ۸ ماه حبس برای این پرونده‌ام برید که در دادگاه تجدیدنظر عینا تایید شد!
حالا دیدم این آقا شده است کاندیدای لیست «امید»، و «اصلاح‌طلبان» مازندران او را در لیست انتخاباتی خود قرار داده بودند و او هم حتما با عنایت به این حمایت توانست به عنوان نماینده اول حوزه انتخاباتی و با ۶۲۱۹۲ رای و بیست هزار اختلاف رای با نفر دوم، وارد مجلس شود.
آن روز را خوب یادم است. منشی و دادستان و قاضی بودند با یکی دیگر که نمی‌دانم چه کاره بود. همان ابتدا که وارد شدم، همین آقای رضیان که خودش اهل منطقه «ارطه» در همان حوالی قائمشهر و سوادکوه است، تبار سوادکوهی مرا یادآور شد و اینکه از یک سوادکوهی بعید است به این جنس کار‌ها دست بزند! یعنی یک نگاه از بالای تحقیرآمیزی به من داشت که شاید سن و سال جوان و دانشجو و بی‌پناه بودنم، در این رفتار زشت جسورش کرده بود. من هم در کف شیر نر خونخواره‌ای بودم که غیر تسلیم و رضا چاره‌ای نداشتم. وکیلی هم نداشتم. یعنی در شهرستان کسی وکیل پرونده سیاسی من و رفقایی مثل من نمی‌شد و راستش حوصله تهران و به سراغ و جستجوی وکلای سیاسی رفتن هم نداشتم. پس از نطق غرّای دادستان، خودم ساده‌دلانه، دربرابر آن ۱۶ اتهام از خودم دفاع کردم و باز هم خوب یادم هست این آقای رضیان در طول جلسه دادگاه، جدای از تحقیر جنبش سبز و حرکت‌های خیابانی مردم، خودش اصلا طرف دعوای من شده بود و عین یک بازجوی حسابی روی «مقام معظم رهبری» و آن یادداشت کذایی هم کلید کرده بود و از اینکه من چگونه جرات کردم به «آقا» توهین کنم؟! پس از این جلسه دادگاه فرمایشی هم، ۸ ماه حبس برای این پرونده‌ام برید که در دادگاه تجدیدنظر عینا تایید شد!
حالا دیدم این آقا شده است کاندیدای لیست «امید»، و «اصلاح‌طلبان» مازندران او را در لیست انتخاباتی خود قرار داده بودند و او هم حتما با عنایت به این حمایت توانست به عنوان نماینده اول حوزه انتخاباتی و با ۶۲۱۹۲ رای و بیست هزار اختلاف رای با نفر دوم، وارد مجلس شود.
من نمی‌دانم در ذهن «اصلاح‌طلبان»
چه می‌گذرد که پذیرفته‌اند کسی که همین چند سال پیش و به جرم یک اعتراض
مدنی و کاملا مسالمت‌آمیز، احکام حبس و زندان و شلاق برای آنان صادر
می‌کرد، «امید» بخش آنان برای سال‌های آتی باشد. واقعا عقل سلیم و منطق
دودوتاچهارتای معمولی نیز در برابر «تدبیر» اصلاح‌طلبانه حضرات، سپر
می‌اندازد و وا می‌دهد. حالا جالب اینکه اگر به وب سایت خود آقای رضیان سر
بزنید، بر عدم وابستگی‌اش به احزاب و جریانات سیاسی تاکید دارد، اما انگار
«اصلاح‌طلبان» مصرانه او را در لیست قرار داده‌اند! آن اصلاح و تدبیر و
این امید و امیدواری اگر قرار است با امثال عبدالله رضیان به بار بنشیند،
این گوی و این بازی و این میدان، ارزانی و مبارک خودشان.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر