بازداشتگاه کهریزک اگرچه در پایتخت ایران به دلیل فشارهای رسانه ای تعطیل شده است اما شعبه های آن در شهرستان های دیگر به شکل خطرناک تری در حال فعالیت هستند. بازداشت گاه روستای متی کلای بابل که متعلق به وزارت اطلاعات استان مازندران است از جمله این بازداشتگاهها است که تعداد زیادی از شهروندان مازندرانی و دانشجویان شهروهای دیگر که در این استان مشغول تحصیل بوده اند را بازداشت و به شکل خشونت آمیزی مورد شکنجه قرار داده اند تا آنان را راضی کند که علیه خودشان در تلوزیونی استانی اعتراف کنند.
مقاومت زندانیان و عدم اعتراف آنان موجب شده است وزارت اطلاعات استان در سکوت خبری مطلق این زندانیان ناشناس را برای ماهها در سلول انفرادی نگهداری کند. فشارهایی که بر خانواده های زندانیان ناشناس وارد کرده اند موجب شده است تا خانواده های این زندانیان روزهای دشوار تری را در راهروهای نهاد های نظامی و امنیتی و قضایی طی کنند و عاقبت مکانی جز پشت درهای زندان های شهرشان برای نشان دادن دردهای خویش نیابند.
بخش هایی از این زندانیان گمنام توسط جمعی از شهروندان معمولی شناسایی می شوند و اخبار آنها در اختیار رسانه ها قرار می گیرد تا بی خبری از وضعیت این زندانیان حاشیه امن نهادهای امنیتی را برای سرکوب اسرای گمنام تا اندازه ای در خطر قرار دهد.
خبررسانی نسبت به وضعیت اسرای گمنام در شهرستان های مختلف، موجب می شود جامعه نسبت به آنچه در کشور می گذرد هوشیار تر شده و سران و چهره های شاخص نیز به صورت جدی تر پیگیر وضعیت زندانیان کمتر شناخته شده تر شوند . شیخ مهدی کروبی نیز اخیرا قول داده است که به صورت جدی تر پیگیر وضعیت زندانیان سیاسی که کمتر نامی از آنها در رسانه ها برده می شود باشد. آریا آرام نژاد، آهنگ ساز جوان حامی میرحسین موسوی در ایام انتخابات یکی از این زندانیان است که پس از خواندن یک آهنگ مذهبی در اعتراض به کشتار خونین روز عاشورا از بهمن ماه تا کنون در سلول انفرادی در شهرستان بابل تحت فشارهای روانی زیادی قرار دارد . اخبار دیگری که از وضعیت دانشجویان شهرهای دیگر که در استان مازندران مشغول تحصیل بوده و توسط وزارت اطلاعات استان دستگیر شده اند نیز بسیار نگران کننده است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر